Wednesday, February 14, 2007

Snow day v. Valentine day 2007



Something special happens on Feb/13-14/2007. It is called "snow day" and causes all classes at my university have been completely cancelled. This made my life be recorded in the history of University of Illinois. The lastest snow day occured in 1979. It took around 28 years ago after the point of time in 1979. Interesting, right? I will write the rest of my blog in Thai; I am terribly sorry for my fan ....which does actually not exist!

วันนี้ เป็นวันที่ตรงกับวันแห่งความรัก ตามสไตล์ฝรั่ง ในเมืองไทย และเป็นวันพิเศษสำหรับนักเรียน U of Illinois ด้วย คือ ว่า มันเป็นวันที่พายุหิมะ ถล่มรัฐ Indiana & Illinois ตั้งแต่เมื่อคืนวานนี้ ประมาณ ๕ ทุ่มที่ผ่านมา ปรากฎการณ์ที่หิมะตกต่อเนื่อง กับการมีลมแรงพักกระหน่ำตลอดเวลา ทำให้หิมะตกทับถมหนาขึ้นเรื่อย ๆ ณ ขณะนี้ ก็หนาเป็นเมตรแล้ว ท่วมรถยนต์เลยครับ



ทางมหาวิทยาลัย เห็นท่าไม่ดี เลยประกาศทางอีเมลล์ว่า หยุดเรียนทั้งหมด เป็นเวลา ๒ วัน คือ วันที่ ๑๓ และ วันที่ ๑๔ กุมภาพันธ์ ๒๐๐๗ ผมเพิ่งทราบว่า ปรากฎการณ์ที่หิมะตกอย่างหนัก ทำให้ โรงเรียน มหาวิทยาลัย หรือ ธุรกิจต้องเลื่อนหรือหยุดการเรียนการสอนนี้ เขาเรียกว่า Snow day ลองอ่านเพิ่มเติมใน ลิ้งก์นี้นะครับ ข้อความข้างล่าง เป็นส่วนหนึ่งที่ผม สำเนามาไว้ครับ




A snow day in U.S. Culture is a day in which school classes are cancelled or delayed due to snow or heavy ice. Sometimes the phrase 'snow day' is used for the cancellation of work in businesses as well. Similar measures may occur in response to heavy rain, tornadoes, hurricanes, dense fog, and other forms of inclement weather. The criteria for enacting a snow day is primarily the result of the inability of vehicular transportation, as in the inability of school buses to make their routes. Usually secondary concerns are health issues that may arise by students being exposed to the cold weather.

คงน่าเศร้าไม่น้อย สำหรับคนที่มีความรัก และใคร่จะพาคนรักไปรับประทานอาหารเฉลิมฉลองกัน แต่ต้องมาติดพายุหิมะ ไปไหนมาไหน ลำบากไปหมด ทางเมืองก็ทำการกวาดถนนไม่ไหว ขนาดใช้รถยนต์ไล่กวาด กันไม่หยุดหย่อน แต่ก็ดูเหมือนจะไม่มีอะไรดีขึ้นเท่าไหร่ ร้านรวง ก็พากันหยุดไปหมด เพราะลูกค้า ไม่ค่อยมี นี่ดีที่ตุนอาหารไว้ในตู้เย็นพอสมควร ไม่งั้นก็คงจะย่ำแย่ไปด้วยครับ

จะว่าไป ก็เป็นความทรงจำที่ดีนะครับ เพราะผมได้อยู่ในประวัติศาสตร์ การปิดโรงเรียนเนื่องจากหิมะตกหนัก ซึ่งการปิดเรียนของมหาวิทยาลัยอิลลินอยส์ของผมนี่ ครั้งล่าสุด คือ ปี ๑๙๗๙ หรือ ประมาณ ๒๘ ปีที่แล้วครับ ....
สุดท้ายครับ .... อย่างไรก็ขอให้ท่าน ผู้อ่านมีความสุขมาก ๆ นะครับ .... สุขสันต์ ตลอดไป และมีความรักที่อบอุ่น เสียสละ และ เกิดจากหัวใจที่มีแต่ให้ ไม่หวงแหน และครอบครอง เพียงฝ่ายเดียว ตลอดไปครับ

2 comments:

วีระพงษ์ ประสงค์จีน said...

เห็นเพื่อนที่นั่นบอกว่ามหาวิทยาลัยปิดการเรียนการสอนก็ตกใจนะครับ หิมะถ้าตกพอดีมันก็แลดูงามตาดี แต่ถ้าเป็นพายุหนักแบบนี้ก็กลายเป็นวิบัติได้เลยนะครับพี่

Unknown said...

อ้าว ไม่คิดว่า จะมีคนมาอ่านด้วยแฮะ ขอบคุณครับ ที่แวะมา ... สบายดีนะครับ